موج جدید در مورد علی شادمان و الهه حصاری / ماجرا چه بود؟

انتشار متن ستایش‌آمیز درباره الهه حصاری در صفحات سینمایی اقدامی هماهنگ تلقی می‌شود که هدف آن ساختن «ضدجریان» در برابر شایعات اخیر مرتبط با علی شادمان است.

دیشب و به طور ناگهانی تقریبا تمام پیج‌های سینمایی در اینستاگرام مطلبی در ستایش الهه حصاری کار کردند که عجیب و غریب بود. حصاری کارنامه محدودی دارد و نگارش چنین متنی که عینا به صورت کپی و در یک زمان مشخص در ده‌ها پیج کار شده، نشان از آن دارد که کسی یا کسانی در پی تبلیغ حصاری هستند و این احتمالا ضد جریانی است در مقابل آن شایعات مرتبط به علی شادمان.

احتمالا در جریان هستید که گفته بودند اصل منازعه با علی شادمان بر سر الهه حصاری بوده، ادعاهایی که البته اصلا تایید شده نیست و صرفا یک گمانه‌زنی است. این متنِ دیشب اما به این شایعات بیشتر دامن می‌زند، در ادامه متن را بخوانید.

البرز کوشیار در صفحه سینماتایم نوشت:

الهه حصاری؛ معصومیت در جوار رازآلودگی و عصیان

الهه حصاری از نسل بازیگرانیست که با زیبایی چهره و ملاحت خاص وارد بازیگری شد، اما طولی نکشید دوربین او را خوب شناخت. بواسطه پتانسیل‌هایش، نقش‌هایی برایش نوشته شد که از تک بُعدی بودن، به بطن کاراکترهایی با روحیات متنوع گریز بزند.

می‌تواند با ویژگی‌های میمیک، بیان با طمأنینه و لحن منعطف، فیزیک ظریف، معصومیت و جلوه غریب چشمانش، گستره‌ای از نقش‌ها را زنده کند. از دخترکان ساده، بی‌پناه و بدون غل و غشِ درگیرِ آسیب‌های اجتماعی تا یک فم فتال افسونگر در هاله‌ای از رمز و راز و دسیسه‌چینی.

شاخصه‌های فردی حصاری در کنار آموخته‌هایش از کلاس‌های بازیگری و مطالعات موردی، بسیار راهگشا بود. بازیگری بی‌حاشیه و آگاه به مناسبات حرفه‌ای.

اواخر دهه ۸۰ وقتی تنها هجده سال داشت، کنار شماری از بهترین‌ها متشکل از آزیتا حاجیان، پورشیرازی و…، در «تاکسی نارنجی»به سینما معرفی شد. بزودی در مسیر کمدی،چند فیلم دیگر را تجربه کرد و در درام‌های اجتماعی «انتهای خیایان هشتم»، «بی‌تابی بیتا»، «قاعده تصادف» و… دیده شد.

برای بازی در سریال «هشت و نیم دقیقه» نامزد دریافت جایزه حافظ و در همکاری با علیرضا امینی در «نگران نباش سارا»،بهترین بازیگر نقش اول جشنواره اوراسیا شد.

این‌ها اما برای حصاریِ جوان، قانع‌کننده نبود. بازیگری که خود را به اثبات رسانده بود و چشم به پیشنهادهای چالش‌برانگیزتر داشت.ضمن آن‌که روزگار برایش تقدیر بهتری نوشت.سال ۱۳۹۷ نقش «برکه» در سریال «ممنوعه»،بزنگاه و فرصتی طلایی ساخت برای نمایش نادیده‌ترین توانایی‌های تکنیکی‌اش.

دختری که نامزد پسر عمویش است،ولی جذب عشق پر عصیان سامی می‌شود.حصاری فراز و نشیب نقش را دیدنی بازی کرد. سرشار از احساسات، پر نوسان و همدلی‌برانگیز.از لذت یک رابطه عاشقانه تا تنگنای ناهنجاری‌ها و توطئه‌هایی مرموز. نقشی که دوباره او را در جشن حافظ نامزد جایزه کرد.

قرن جدید باز برایش «آمد» داشت. در «راند چهارم»،همکاری دیگری با علیرضا امینی، جایزه جشنواره فیلم‌های خانوادگی روسیه را گرفت. همچنین در سریال «زخم کاری»،شخصیتی چند لایه و پر رمز و راز را با مهارت جان بخشید.کیمیا، دختری که سیر تحول روحی او، در سه فصل،تماشاگر را برای خواندن دستش دچار تردید می‌کرد.پیش از آن در «فسیل»،پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران سهم داشت.

حصاری این روزها دوباره مقابل دوربین امینی در «سمفونی باران»رفته و با پدرام شریفی و کامبیز دیرباز همبازی شده.نقشی که چه بسا جایزه‌ای دیگر برایش به ارمغان بیاورد.