استوائو ویلیان ستاره جوان چلسی کیست؟

وقتی استوائو ویلیان، نوجوان ۱۸ ساله، به استمفوردبریج رسید تا برای چلسی مقابل آرسنال بازی کند، یک ساک آبی روشن ایر جردن همراه خود داشت، ساکی که قیمتش حدود ۱۴۰ یورو است.

داخل این ساک، وسایل معمول فوتبالی پیدا می‌شد: لوازم بهداشتی، چسب جوراب، ساق‌بندهای کوچک که بازیکنان امروزی ترجیح می‌دهند، دستکش، شال گردن، کیف هدفون اپل، چسب زخم، بانداژ مچ و شاید یک بسته آدامس. اما در میان این وسایل، یک چیز بسیار باارزش که به چشم‌ می‌خورد، نسخه‌ای قطور از کتاب مقدس به زبان پرتغالی بود. استوائو هنوز در حال یادگیری زبان انگلیسی است و سه جلسه در هفته با معلم خصوصی خود در تمرینات چلسی انگلیسی می‌آموزد؛ به همین دلیل این نسخه پرتغالی برایش از اهمیت بالایی برخوردار است.

او می‌تواند پشت میز مخصوص خودش در رختکن، درست بین ژوائو پدرو و آندره سانتوس، دو برزیلی دیگر تیم، که منابع می‌گویند مانند «برادر بزرگ‌تر» برای همبازی جوان‌ترشان هستند، بنشیند و از آنجا که تیم تدارکات چلسی همیشه برای هر نیمه بازی دو جفت کفش نایکی و یک پیراهن تازه کنار می‌گذارد، او هر زمان که بخواهد می‌تواند دفترش را ورق بزند و از آن‌ها الهام بگیرد.

یک بخش خاص که برای او اهمیت بسیاری دارد مربوط به بخشی از کتاب سموئیل می‌شود؛ این همان دعای هانا است، به این معنی که خدا به پیروانش می‌آموزد وقتی «فقرا را از خاک برمی‌خیزاند» چگونه فروتن بمانند و اجازه می‌دهد «با شاهزادگان بنشینند و جایگاهی با احترام به ارث ببرند». استوائو ویلیان، و بعداً توضیح می‌دهیم چرا بارها نام کاملش را ذکر می‌کنیم، هرگز نمی‌خواهد فراموش کند که از کجا آمده است. همانطور که در دعای هانا هم آمده، «از خاکستر»…

حالا که یکی از ستاره‌های لیگ برتر شده، در دیدار سه‌شنبه لیگ قهرمانان، لامینه یامال، ستاره جوان بارسلونا، را پشت سر گذاشت. رونالدینیو این هفته چند جمله نصیحت‌آمیز برای استوائو ویلیان فرستاد؛ او این پیام را پس از آن داد که نایکی، حامی مالی استوائو از سن ۱۰ سالگی، کفش‌های جدید سفید و طلایی R10 Tiempo الهام‌گرفته از اسطوره برزیل را برای او ارسال کرد و استوائو برای نخستین بار آنها را مقابل آرسنال پوشید.

خیلی جالب است که برخی از جماعت کلیسای محل او هنوز نمی‌دانند نوجوان مودب و آرامی که پشت درام‌های گروه کُر مشغول است، شاید برنده توپ طلای آینده باشد. اما این مسیحی متعهد نمی‌خواهد کسی فکر کند او برتری خاصی نسبت به دیگران دارد. درست است که در هفت بازی اخیرش برای چلسی و تیم ملی گل زده، اما در مراسم مذهبی، او فقط یکی از بندگان خداست و قدر نعمتی که به او عطا شده را به خوبی می‌داند.

استوائو ویلیان از رسانه‌‌ها خواسته تا همیشه نام کامل او را بنویسند، زیرا همان‌طور که در برزیل این مسئله رواج دارد، این دو نام کاملاً مذهبی هستند (نام کاملش Estevão Willian Almeida de Oliveira Gonçalves است). بنابراین صرفاً گفتن «استوائو» مثل این می‌ماند که به پاپ ژان پل بگوییم «ژان». با این حال، هواداران چلسی برای او لقب خاصی مشخص کرده‌اند: «استیو-او». این لقب از ابتدای فصل شکل گرفت، وقتی لیگ برتر از همه بازیکنان خواست جلوی دوربین نحوه صحیح تلفظ نامشان را نشان دهند. ظاهراً این لقب در رختکن هم رایج شده و استوائو ویلیان از آن ناراضی نیست؛ حتی لبخند او را نیز به همراه دارد. با این حال، دلیل خاصی هم وجود داشت که هنگام تولدش نام «استوائو» را برای او انتخاب کردند.

ایوو، پدر استوائو، کشیش کلیسای محلشان در فرانکا، شهری در ایالت سائوپائولو بود؛ گفته می‌شود روزی یک دختر وارد کلیسا شد و پیشگویی کرد که او روزی پسری خواهد داشت. ایوو آن زمان مجرد بود و طبیعی است که از این بابت متعجب شد. دختر اینگونه پیشگویی کرد:

پسرت به تو کمک می‌کند تا کلیسایت را بسازی.

ظاهراً این ماجرا به داستان دوم سموئیل ۱۲:۲۴ اشاره داشت که داوود پسری به نام سلیمان به دنیا آورد و معابد را ساخت. این پیشگو همچنین افزود:

او تاج تو خواهد بود.

وقتی ایوو بعداً با اتین ازدواج کرد و پسرشان به دنیا آمد، نام او را «استوائو» گذاشتند، زیرا این نام به معنی «تاج» است. از نظر والدینش، او دقیقاً به عنوان یک هدیه از سوی خدا فرستاده شده. ویلیان استر، خواهر کوچکتر استوائو است و هر چهار عضو خانواده به ساری نقل مکان کرده‌اند تا از او بابت حضور در چلسی حمایت کنند. این حمایت خانوادگی باعث شده او به خانواده‌اش پایبند بماند. پس‌زمینه گوشی آیفون او، عکس سیاه‌وسفید خانواده‌اش است و گاهی هم کلیپ‌های یوتیوب نیمار را تماشا می‌کند؛ مثل هر برزیلی دیگر که در دوران کودکی‌ خود نیمار را تحسین کرده است.

کلیسا حتی به استوائو کمک کرد تا مهارت‌های فوتبالی خود را در کودکی تقویت کند. در حالی که ایوو در اتاق کناری مشغول دعا بود، استوائو بین نیمکت‌های چوبی دریبل می‌زد. حالا همان نیمکت‌ها نام‌هایی دارند: ریکاردو کالافیوری، پیرو هینکاپیه، ویلیام سالیبا و جوریان تیمبر. ورود این استعداد جوان حتی به عنوان بازیکن تعویضی نیز در این فصل ثابت کرده که می‌تواند فوراً جو استمفورد بریج را متحول کند. آرسنال بهترین دفاع لیگ برتر را دارد و حتی بدون گابریل که در اردو تیم ملی مصدوم شد، استوائو ویلیان در زمین کار آسانی نداشت.

این فصل، چلسی تمرین‌هایی ویژه برگزار کرده تا ستاره‌های جوانش با ویژگی‌های فیزیکی بازی انگلیسی بهتر کنار بیایند. به هر حال، آن‌ها تیم بسیار جوانی هستند؛ جوان‌ترین تیم در تاریخ لیگ برتر. به بازیکنان گفته می‌شود که دور یک دایره مخروطی بدوند، به هم برخورد کرده و این برخوردهای مداوم را تحمل کنند. این تمرین‌ها پر از هیجان و برخورد است، اما در عین حال سرگرم‌کننده هم هستند. معمولاً با خنده و آغوش تمام می‌شود، همان‌طور که هفته گذشته اتفاق افتاد؛ وقتی انزو فرناندز بعد از پایان تمرین به سمت استوائو ویلیان رفت و به جای اینکه با او برخورد کند، استوائو را در آغوش گرفت.

تمرینات تک‌به‌تک با یک دفاع چپ فوق‌العاده هجومی مثل مارک کوکوریا، استوائو ویلیان را با چالش‌های واقعی بازی‌ روبه‌رو می‌کند. با اینکه استوائو ویلیان را همیشه به عنوان یک شخصیت شوخ‌طبع و بانمک می‌شناسند، اما کوکوریا در تمرین کاملاً جدی و متمرکز است. اوایل هفته، مارک کوکوریا به استوائو ویلیان گفته بود که حتماً در تمرین‌های قبل از بازی با بارسلونا ساق‌بندش را بپوشد، تا بتواند کمی با او تمرین کند و برای رویارویی با لامینه یامال آماده شود.

هافبک‌های کناری، از جمله استوائو ویلیان، تمرین‌های اضافی هم دارند؛ جایی که بالا و پایین می‌دوند و مارکوس آلوارز، مربی بدنسازی، با سخت‌گیری‌هایش آن‌ها را به چالش می‌کشد. هر کسی که گل تک‌نفره استوائو ویلیان مقابل بارسلونا را دیده باشد، لحظه‌ای که میان آلخاندرو بالده و پائو کوبارسی لیز خورد و با سرعت بیش از ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت شوت خود را زد، به خوبی می‌داند که متوقف کردن او کار آسانی نیست.

این گل یادآور شوتی است که استوائو ویلیان برای پالمیراس مقابل چلسی در جام باشگاه‌های جهان زد و این ضربات کمی با درس‌هایی که پدرش در کودکی به او داده، تفاوت دارد. ایوو به پسرش آموخته بود که اگر می‌خواهد توپ دقیقاً به جایی که می‌خواهد برود، باید آن را دوست داشته باشد و به آن احترام بگذارد. به همین دلیل است که استوائو ویلیان پیش از پنالتی مقابل آژاکس در ماه گذشته، توپ را بوسید، بعد از آن هم با تمام قدرت آن را شوت کرد و به جوان‌ترین گلزن تاریخ چلسی در لیگ قهرمانان تبدیل شد.

چلسی یک سال پیش از اینکه استوائو ویلیان ۱۸ ساله شود، او را با مبلغ ۳۳ میلیون یورو که می‌تواند تا ۶۳ میلیون یورو افزایش یابد، خریداری کرد و همین باعث شد زمان کافی برای آماده شدن جهت حضور در فوتبال انگلستان داشته باشد. او قبل از آمدن سعی کرد تا عضلات خود را تقویت کند و حالا هم یک برنامه ورزشی شخصی در باشگاه دارد؛ از جمله تمرین‌های انفجاری.

در دوران کودکی همیشه با پسرهایی بازی می‌کرد که از او بزرگ‌تر بودند؛ قوی‌تر، خشن‌تر و بی‌رحم‌تر. یک لگد به زانو، یک آرنج به پهلو، و هیچ داوری هم خطا نمی‌گرفت؛ آن هم وقتی ایوو، پدرش، نقش داور را برعهده داشت. استوائو ویلیان به اینکه زمین بخورد و زخمی و کبود شود کاملاً عادت کرد. امروز خود استوائو ویلیان می‌گوید همین تجربه‌ها او را مقاوم‌تر کرده است. انزو مارسکا، سرمربی چلسی، نمی‌خواهد خیلی زود فشار زیادی روی دوش او بگذارد. انزو مارسکا قدم‌به‌قدم استوائو ویلیان را وارد ترکیب کرده مخصوصاً چون پدرو نتو، وینگر راست دیگر تیم، در تمام بازی‌های این فصل لیگ برتر در ترکیب اصلی بوده است.

وقتی خبرنگاران از مارسکا پرسیدند گل استوائو مقابل بارسلونا او را یاد لیونل مسی می‌اندازد یا نه، خیلی سریع فضا را مدیریت کرد و گفت هنوز زود برای چنین مقایسه‌هایی زوده!

سیستم بازی مارسکا بر برتری وینگرها در موقعیت‌های تک‌به‌تک بنا شده، اما پیام او به استوائو ویلیان کاملاً مشخص است:

فقط از فوتبال لذت ببر، انتظارات بیرونی را فراموش کن و روی رشد خودت تمرکز کن.

استوائو تا همین حالا ۱۱ بازی ملی برای برزیل انجام داده و پنج گل زده؛ چهار گل از این پنج گل در چهار بازی اخیرش بوده است. او چند هفته پیش در پیروزی ۲–۰ برابر سنگال در ورزشگاه امارات توپ را محکم از کنار ادوارد مندی، دروازه‌بان سابق چلسی، رد کرد.

قرار است که استوائو ویلیان برای مدت طولانی در چلسی بماند. هرچند باشگاه هیچ‌وقت مدت قراردادش را رسماً اعلام نکرده، اما منابع می‌گویند که او تا سال ۲۰۳۳ قرارداد بسته است. امکان بهبود قرارداد در ادامه وجود دارد، اما فعلاً زمان صحبت درباره این موضوع نیست. کول پالمر پس از تنها یک فصل قرارداد جدید گرفت، اما او در همان فصل اول ۴۵ بازی انجام داد و توانست ۴۱ گل و پاس گل ثبت کند؛ در حالی که استوائو فعلاً از ۱۷ بازی، ۶ گل و پاس گل دارد.

هیجان بالا درباره استوائو یادآور همان موجی است که در مورد کول پالمر شکل گرفت. چلسی از اینکه توانست این پدیده نوجوان را پیش از همه، از جمله آرسنال که سال‌ها عملکرد او را در برزیل زیر نظر داشت، از پالمیراس جذب کند کاملاً خوشحال است. استوائو از دوران کودکی همیشه با بچه‌های بزرگ‌تر از خودش بازی می‌کرد. همان‌جا بود که زمین خوردن، دچار کبودی‌های بسیار شد و خون‌ریزی، اما هیچ‌وقت پا پس نکشید.

با همین سن کم، او ۱۱ بازی ملی و پنج گل در کارنامه دارد و تازه چند هفته پیش بود که یکی از گل‌هایش را مقابل مندی در امارات به ثمر رساند. هواداران چلسی از حضور او کاملاً هیجان‌ زده‌ هستند و باشگاه از اینکه این پدیده را قبل از سایر مدعیان جذب کرده خرسند است. میکل آرتتا نیز همیشه روش‌های غیرمعمولی در تمرین دارد؛ همان کسی که برای آماده کردن بازیکنانش جهت بازی در آنفیلد، سرود معروف لیورپول یعنی You’ll Never Walk Alone را با صدای بلند در تمرین پخش کرد.

برای بازی در استمفورد بریج، شاید بهتر باشد بازیکنانش را با آهنگ (That’s The Way (I Like It آشنا کند؛ آهنگی که هواداران چلسی نسخه خودشان را از آن ساخته‌اند و حالا در ورزشگاه می‌خوانند:

اِستوائو… اوه‌هوم اوه‌هوم… دوستش داریم… اوه‌هوم اوه‌هوم!

این آهنگ هنوز در رختکن پخش نشده، هرچند صندلی و کمد استوائو درست کنار سیستم صوتی است؛ اما گفته می‌شود او وقتی هواداران این آهنگ را پس از پیروزی مقابل بارسلونا خواندند، حسابی خوشحال شد. اما یک نفر هست که اصلاً دوست ندارد این آهنگ در استمفورد بریج پخش شود: میکل آرتتا.